19	Mysle,ze szkoly rodzenia to bardzo pozyteczna sprawa! MYSLAK EDYTA czas wpisu: 2003-12-13 17:47:39

18

Przez cala ciaze zastanawialam sie jak to bedzie, a im bardziej sie zastanawialam, tym bardziej bylam przerazona. Ale natura tak to jakos wykombinowala, ze im bardziej zblizal sie termin finalu, im bardziej bylo ciezko i wielorybio, tym bardziej przerazenie zamienialo sie w wielkie oczekiwanie. Termin z wyliczanki (11 sierpnia) zblizal sie wielkimi krokami, czulam sie psychicznie przygotowana na powitanie mojego dzieciatka, a wszytko wskazywalo na to, ze fizycznie tez. Ale dzieci jak to dzieci, bywaja uparte. Mijaly dni, mijaly kolejne terminy, odszedl czop sluzowy i.....nic sie dalej nie dzialo, lazilam z rozwarciem na palec chyba ze trzy tygodnie. Moja gotowosc zamienila sie w jakas placzliwa depreche przedporodowa. W koncu definitywnie sie przeterminowalam.... Poczlapalismy do punktu konsultacyjnego na Zelazna. Zbadali, zrobili ktg: wszystko ladnie przygotowane, dzidzius zdrowy, tylko skurczy brak, to znaczy jest - jeden smetny, prosze przyjsc za dwa dni. No to czlapiemy raz jeszcze: ktg, usg - wyglada na to, ze ciaza jest mlodsza o dwa tygodnie. Matko! Jak to? Caly czas wszystko bylo ksiazkowo a tu nagle mlodsza? Jak dlugo jeszcze bede sie toczyc??? I znowu: wszystko ladnie przygotowane, dzidzius zdrowy, tylko skurczy brak, to znaczy jest - jeden smetny, prosze przyjsc za dwa dni. To byl poniedzialek, a raczej poniedzialkowy dol. Sama juz nie wiedzialam co mam myslec, brzunio twardnial w oszalamiajacym tempie, ale nic nie bolalo. No to jak ja mam wiedziec czy to to, czy nie to? Kiedy bede wiedziec, ze cos sie dzieje? We wtorek dol sie poglebil. Przetoczylam sie tak caly dzien, a wieczorem zaleglam moim wielkim cielskiem na sofie przed telewizorem, az do usniecia. Ocknelam sie, poczlapalam do sypialni. Ech, pora spac. Ale najpierw siusiu, o!! a to niespodzianka, leciutkie krwawienie! no no. wracam do sypialni: kochanie, chyba rano pojedziemy do szpitala! Jednak bedzie lwiatko a nie panna:-) Z wrazenia zjadlam jeszcze pozna i nadprogramowa kolacje. polozylam sie s Ewa Durasiewicz czas wpisu: 2003-11-28 12:12:50

17

My też z radością uczestniczyliśmy w zajęciach prowadzonych przez Małgosię. Choć rodziliśmy z kimś innym, było nam łatwiej i raźniej, bo dużo się nauczyliśmy. Konspekty Małgosi leżały w zasięgu ręki przed godziną "zero", by w każdej chwili można było zajrzeć i przypomnieć sobie ważne rady. Dzięki wskazówkom Małgosi wytrzymaliśmy bez większej paniki 20! godzin skurczów (wanna, chodzenie, słodycze). Każdemu polecamy jej szkołę rodzenia. Małgosiu! Szydełkowa cycuszka jest super, wspominamy ją z uśmiechem! PS Dwa razy uciekliśmy z gimnastyki, sorry... Kasia, Damian i malutka Natalka czas wpisu: 2003-11-26 21:02:16

16

Uff ... w końcu mamy trochę spokoju (nasz mały skarbuś Maciuś pomimo, ze minęło już 4,5 miesiąca daje nam nadal ostro popalić tj. zarwane nocki, ciągła gotowość do zabawy itd.)i możemy dołączyć się do wielu miłych słów skierowanych pod adresem Gosi. Chcielibyśmy podziękować Ci Gosiu za pomoc w tym jakże ważnym dla nas czasie. Byłaś niezwykle profesjonalna i stanowcza (w tym bardzo pozytywnym znaczeniu), a przy tym ciepła i zawsze uśmiechnięta. Dzięki twojej obecności możemy spokojnie zaliczyć się do grona mamuś i tatusiów, którzy będą dobrze wspominać poród naturalny. Także szkoła rodzenia to strzał w dziesiątkę, bez tego chyba byśmy "zginęli" zwłaszcza jeśli chodzi o oddechy :-). Cała nasza trójka ściska Cię gorąco i mamy nadzieje, ze może za czas jakiś po raz kolejny poprosimy Cię o pomoc przy kolejnym maleństwu. Buziaki. Ula, Robert i Maciuś Marszko czas wpisu: 2003-11-17 22:04:54

15	Pozdrowienia od Róży i Wiktora !!! Ewa Sadlik czas wpisu: 2003-10-27 22:46:53

14

Mimo wielu przygotowań teoretycznych z naszej strony nie udało sie nam urodzić Marcelka drogą naturalną. Z uwagi na moje bardzo wysokie ciśnienie nasz pierworodny synek urodził się poprzez cesarskie cięcie. Oczywiście taki sposób urodzenia naszego syna nie odebrał nam naszej radości z powodu pojawienia się go na świecie. Jednak mimo tego, że nie udało nam się - mimo zamierzeń - rodzić z Gosia to i tak kontakt z nią i jej porady uważamy za bardzo pomocne. Przede wszystkim duzo nam dały wykłady w szkole rodzenia.Dowiedzielismy się wiele o samym porodzie i o pielęgnacji maluszka. Ponadto proponowane tam ćwiczenia były pomocne do utrzymania dobrej kondycji. Rewelacyjne są także ćwiczenia oddechowe, które naprawde łagodzą bóle. Mimo, że nie rodziliśmy z Gosią to jednak znając ją czułam się dużo pewniej w szpitalu. Mam nadzieje, że drugie nasze dziecko urodzi sie drogą naturalną razem z Gosią. Marta Marcin i Marceli Marta Kaczmarczyk czas wpisu: 2003-10-27 21:42:10

13

Oj wiedział nasz Synek ignorując wszystkie kolejne terminy porodu, że warto czekać na powrót Małgosi z urlopu! No i się doczekał,a my razem z Nim. Małgosia to Położna-brylancik: poza wysokim profesjonalizmem reprezentuje szereg pięknych cech czyniących z niej wyjątkową osóbkę:przemiła, cieplutka, otwarta, rzetelna no i zawsze uśmiechnięta. Z całą pewnością jest osobą godną zaufania i polecenia co z przekonaniem i przyjemnością będziemy robić. Życzymy Małgosi nieustającego zapału, a wszystkim dzieciom czekającym w kolejce na ten świat i ich rodzicom takiej Położnej w tej podróży. Dorota,Cezary i Kacper Maciejewscy czas wpisu: 2003-10-10 22:24:19

12

Na początku dziękujemy Ci Gosiu bardzo bardzo mocno za pomoc w przyjściu na świat naszych dwóch synków Bartusia i Kacperka. A teraz wspominki: My nie chodziliśmy do szkoły rodzenia Małgosi, ale została nam ona polecona przez jedną z położnych prowadzących zajęcia w szkole rodzenia, w której my sie znależlismy. Pierwsze spotkanie i już wiedzielismy, że to ONA. Szybka, energiczna, fachowa, zdecydowana i konkretna, a do tego przesympatyczna, uśmiechnięta i traktująca ludzi bardzo po koleżeńsku. I o to nam chodziło. Nasze dzieci przyszły na świat w okresach światecznych i tak też zostałam nazwana przez Gosię "świąteczna pacjentka". Bartuś urodził się 23 grudnia 1999, a Kacper 30 marca 2002. Oba porody były inne. Bartuś nie chciał przyjść na świat, wiec w końcu zostałam podłaczona do oxytocyny. I po prawie 6 godzinach miałam już maluszka na brzuszku. Nie było lekko, ale Małgosia dzielnie dodawała nam otuchy, tak bardzo potrzebnej w takich chwilach. Były rozmowy, śmiechy, ale też chwile bardziej poważne. Drugi poród był natomiast błyskawiczny i trwał ok 20 minut od pojawienia sie w szpitalu. Wszystko działo sie tak szybko, ze chyba nie ogarnialiśmy tego. Tu bardzo pomogło nam tempo pracy Gosi, szybkość i sprawność działania i to ze byliśmy z kimś kogo znamy i komu ufamy. I za chwilę zobaczyliśmy już naszego synka. Jesteśmy za wszystko wdzięczni Małgosi. Poleciliśmy Ją już wielu znajomym i polecamy zawsze, jeśli ktoś poszukuje położnej. My mamy nadzieję, ze jeszcze się spotkamy, bo przecież przydałaby się córeczka. Buziaczki P.S. Współpracy z Gosią nie da się opisać tak w kilku zdaniach, bo to nie tylko sama pomoc przy porodzie, ale także rozmowy telefoniczne w ciąży, przed samym porodem i wyprawą do szpitala. To sprawne załatwienie wszelkich formalności zwiazanych z przyjęciem do szpitala. A także spotkanie po porodzie. A przecież właśnie to wszystko daje wspaniałe, niezapomniane wspomnienia po porodzie, takie jakie nam zostały. I Wam takich życzy Patrycja,Tomek,Bartek i Kacper Możdżeń czas wpisu: 2003-09-10 21:31:22