Darmowe księgi gości. Załóż własną księgę!

Właściciel księgi: Oficjalna Strona Zespołu REPUBLIKA

W księdze jest 5978 wpisów.

Jesteś 337187 osobą oglądającą tę księgę.

[ Pierwsza strona ][ Poprzednia strona | Następna strona ][ Ostatnia strona ]

Powrót na stronę WWW | Dopisz się do księgi

350
REPUBLIKA... a reszta jest milczeniem
Mac

czas wpisu: 2001-12-24 00:00:00

349
Skonczyl sie pewien etap czy skonczylo sie wszystko?????

Daras

czas wpisu: 2001-12-23 23:54:00

348
Od Ciebie czerpałem Grzesiu inspiracje w życiu jak i grze na klawiszach. Pozostawileś najwspnialsze teksty bawiąc się w nich słowami. Teksty o życiu,ale przede wszystkim o miłości...Tak już chyba pozostanie, że wielcy są potrzebni w niebie. Skończymy w niebie...Grzesiu. Odpoczywaj w pokoju.
Klaudiusz z Włocławka

czas wpisu: 2001-12-23 23:40:00

347
Grzegorz i jego twórczość od 1981 roku byli obecni w moim życiu. To On wykształcił we mnie wrażliwość muzyczną, dzięki Niemu zrozumiałem że utwór muzyczny posiada tekst, czyli przekaz - nie mniej ważny jak sama kompozycja. Dzięki niemu obroniłem pracę magisterską, której głównym bohaterem był Grzegorz i jego Republika.
Znałem go jako Niezwykłego Artystę i Zwykłego Człowieka.
I takiego, zachowam Go w swoim sercu do końca życia

"...I tak wylądujemy w niebie
wszyscy skończymy właśnie tam
w niebie nam lepiej będzie pewnie
musi być w niebie lepiej nam"

Jarek Wierzbicki

czas wpisu: 2001-12-23 23:36:00

346
Nigdy nie bylam nadmierna zwolenniczka Republiki, ale doznalam szoku, gdy zbiegajaca po schodach Mama powiedziala mi, co sie stalo. Kryl sie w cieniu w projektach Steczkowskiej, co swiadczy o skromnosci, nie pisal i nie gral chlamu, ale muzyke ambitna tak wiele, wiele lat. I nagle odszedl. Nic wiecej nie napisze.
Chyna

www.oejsis.prv.pl
czas wpisu: 2001-12-23 23:15:00

345
Jak wielu z mojego pokolenia wychowalem się na Grzegorzu i Jego muzyce -a ona towarzyszyła mi zawsze i bedzie towarzyszyć- szczere kondolencje dla rodziny.
Artur Nowakowski

czas wpisu: 2001-12-23 23:05:00

344
5. A muzyka? Może to takie okruchy, które teraz będziemy zbierać, żeby jeszcze lepiej zrozumieć. One będą gdzieś głęboko w nas. I może prawdą jest, że ten człowiek pozostanie wsród nas, o ile w nas będzie jego sposób odczuwania świata, widzenia rzeczywistości, tego olbrzymiego „ładunku „humanizmu”, który miał w sobie. To przecież nieprawdopodobnie emanowało.
Ja również mocno wierzę, że spotkamy się „po tamtej stronie chmur”. A to co najpiękniejsze przetrwa ...

Marcin

czas wpisu: 2001-12-23 22:53:00

343
4. Czymś niezwykłym i bardzo subtelnym była wrażliwość tego człowieka, sposób formułowania myśli, tekstów i dźwięków. Bardzo trudno, myślę, pisać jest o tym czymś co porywa za każdym razem w „Paryżu - Moskwie”, „Astronomie” czy „Polsce”. Jeżeli napiszę, że „Nie pytaj o Polskę” jest dla mnie najpiękniejszym wyznaniem o miłości do naszej ojczyzny to boje się, że jest po puste stwierdzenie i brzmi pompatycznie. Ten tekst, złączony z frazą melodyczną to coś co się współodczuwa lub nie. Od lat dla mnie te utwory, to muzyka najpiękniejsza jaka przydarzyła mi się w życiu. A przecież było tej muzyki więcej... Jesień 1985 - „Klatka”, która dla mnie brzmi niepowtarzalnie w nagraniu koncertowym. Czy może trochę niezauważony „Nocny Tramwaj” („Przeczekajmy noc”). Czy nieopublikowany „Udajesz że nie żyjesz”...
Marcin

czas wpisu: 2001-12-23 22:52:00

342
3. Niech to nie zabrzmi patetycznie ale po koncercie w 1986, na którym usłyszałem (i nagrałem) materiał, który później ukazał się na płycie solowej, stałem się kimś innym. Ta muzyka na zawsze zmieniła moje życie. I inny cytat który znalazłem a jakby wyjęty z moich ust, „to dzięki Tobie zaczęło się moje otwierania głowy” – na innych twórców, pisarzy – myślę o wywiadach z lat 80-tych i nazwiskach m.in. Becketta, Orwella, Vonneguta. Magazyny „Non Stop”, „Razem”, „Na przełaj” mam do dziś.
Marcin

czas wpisu: 2001-12-23 22:51:00

341
2. I można wspominać. Jedyna rozmowa w życiu, która zdarzyła mi się 8 lat temu na falach eteru. Rok 1984 kiedy w sklepie muzycznym pojawiła się druga duża płyta zespołu – było tak biało za oknem jak dziś. Rok 1983 – kiedy w „Trójce” pojawiła się „Śmierć w bikini”. W tych dniach koncert w gdańskiej Olivii z zespołem UK Subs. Rok 1982 kiedy po raz pierwszy usłyszałem Kombinat. W sobotni wieczór w „maluchu” podczas listy przebojów Trójki na Kaszubach. W tym samym roku mój pierwszy koncert „Republiki” - w gdańskiej hali stoczni (nie istniejącej od 1994 roku). I tak jak u Ciebie Piotrze („Smutny Astronomie”) – „biała flaga, czarne pasy i VII klasa podstawówki. Tylko rok wcześniej.
Marcin

czas wpisu: 2001-12-23 22:51:00

[ Pierwsza strona ][ Poprzednia strona | Następna strona ][ Ostatnia strona ]

Powrót na stronę WWW | Dopisz się do księgi



Darmowe księgi gości. Załóż własną księgę!